We konden toch zo zalig,
Met elkaar praten, en luisteren.
keek naar elke ontmoeting uit.
Kon ik nog maar even naar je toe,
Het was heerlijk, was het lang niet moe.
De uren die we samen hebben doorbracht.
Ik zou ze terstond over willen doen,
Maar zoals zoveel in het leven,
Loopt het leeg, sterft af, verdwijnt,
Als niets ter zaken,
Stel ik me nog duizend vragen,
En geen enkele kan ik je nog stellen.
De uren waren opgebruikt,
En de deuren werden gesloten,
Toch zou ik het terstond overdoen.
suuss: | Dinsdag, november 18, 2003 18:37 |
errug herkenbaar super gedicht :) liefs |
|
Frans07: | Dinsdag, november 18, 2003 16:26 |
Prachtig Bieke! Begrijp exact wat je bedoelt! Liefs Frans |
|
eddy daemen: | Dinsdag, november 18, 2003 15:33 |
succes bieke in de liefde:) | |
ikke_s14: | Dinsdag, november 18, 2003 14:55 |
super mooi geschreven...je leeft erg mee door de manier waarop je het geschreven heb kusjes sharon |
|
Aisha: | Dinsdag, november 18, 2003 14:50 |
goed geschreven, je voelt het gemis hier heel duidelijk. Sterkte! |
|
Auteur: Bieke | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 18 november 2003 | ||
Thema's: |