Ik gaf je mijn hart en je brak het.
Onbedoeld maar toch is het gebeurd.
Tranen blijven komen, pijn word sterker en sterker.
Wie ik nu nodig heb ben jij... Maar dat gaat gewoon niet.
Je voelt iets voor een ander.
Maar toch zeg je dat als je mij niet hebt die ander ook niet wilt.
Ik kan het gewoon niet meer begrijpen.
Mijn hart heeft mijn gevoelens overmeesterd.
Jij hebt me zoveel pijn gedaan...
Heb ik dat dan echt verdiend?
Het enige dat ik deed was je graag zien en toch kreeg je gevoelens voor een ander.
Mijn dromen zijn weg, mijn geluk is weg.
Mijn liefde voor jou is er nog altijd...
Maar het liefste zou ik gewoon willen verdwijnen en mijn pijn hier achter laten...
*heartbroken*