Het waait. . .
de wind suist om me oren.
Ik sluit me ogen. . .
en ga mee met de geluiden van de natuur.
Ik voel het water. . .
aan mijn blote voeten die lopen op het strand.
Het waait. . .
steeds maar harder.
Ik laat mijn gedachten
meedrijven met de kracht van de natuur.
Even is het alleen
de natuur en ik.
De wind die om me oren raast,
en het water die over mijn voeten spoelt.
Even is alles weg,
Pijn verdwijnt met de wind,
en de tranen verdwijnen in de zee.
Nog steeds de wind,
die harder en harder blaast.
Problemen nemen ze even mee,
Even is het alleen de natuur en ik.