In de stilte sta je sterk
met ongeziene krachten
op gelijke voet met jezelf
die niets of niemand kan verstoren,
het ongezegde komt naar boven
je kunt jezelf niets beloven,
iedereen houdt zichzelf gezelschap
met praatjes tot in de vroege uren,
terwijl jij mag toekijken
hoe de muren blijven zwijgen
al kennen ze alle antwoorden
want zelfs degenen bij wie je zo graag
wilt horen, houden je vaak tegen,
steeds jezelf te willen verantwoorden
door alles haarfijn uit te leggen,
maar niemand die kan volgen
de weg die je zelf moet bewandelen.