Ze kijkt elke dag uit,
naar die ene woensdag
dat ze met me kan praten.
Mijn luisterend oor
staat weer open...
om haar te horen.
Mijn gedachten
werken razend snel
om haar raad te geven.
Mijn stembanden
zijn getraind
om haar bij te staan...
Wanneer ik weer ga...
voel ik me alleen...
maar niet eenzaam.
Maar de dag nadert
dat we allebei
moeten afscheid nemen...
Dan kijk ik naar de hemel
en zie ik die moooie ster
schitterend als geen ander...
En ik weet dat het nachtlichtje is van haar....
Auteur: Bert Lagom | ||
Gecontroleerd door: cartooneke | ||
Gepubliceerd op: 06 november 2003 | ||
Thema's: |