Daar lag je dan
Eenzaam en alleen
Witte bedden en dokters
Alles rustig en steriel
Het enige uitzicht
Een raam en een tv
Opgsloten in jezelf
En niet willen eten
maanden gingen voorbij
En dagen verstreken
Jouw lichaam verzwakt
Door je innerlijke strijd
Langzaam kwam de ommekeer
En ging je het leven aan
Stap voor stap
Kwam je het normale leven tegen
Je hoofd omhoog
de wereld aanschouwend
ook je eigen gecreerde hel
was deels overwonnen
en daar sta je nu
omringt door zoveel liefde
afscheid genomen van het verleden
met zoveel moeite en verdriet
....in mijn ogen altijd een held...
Eva B.: | Dinsdag, november 04, 2003 15:28 |
onthoud altijd dit: Na regen komt zonneschijn!!!! altijd, en altijd, voor alles!! knuffie Eva |
|
Auteur: violetangel | ||
Gecontroleerd door: Frummel | ||
Gepubliceerd op: 04 november 2003 | ||
Thema's: |