Niet uit te houden!!
Als ik hier nog lang moet blijven,
vertrek ik zelf wel...
Het is hier niet mee uit te houden,
ik spring bijna uit mijn vel...
Weeral die stemmen,
die elkaar harde woorden toe tieren...
Soms zou ik wensen,
dat ik even klein was als de mieren...
Waarom praat je het niet uit?
Waarom moet je nu persee schreeuwen?
Soms zou ik wensen,
dat ik kon wegvliegen als de meeuwen...
Straks ga ik nog denken,
ik zit hier mis...
Soms zou ik willen heel diep wegduiken,
als een kleine vis...
Ik zeg het nog één keer,
stop toch met dat geschreeuw...
Of ik ga eens beginnen brullen,
als een woeste leeuw!!
En ik wil hier zo rap mogelijk weg,
weg,uit die vreselijke nachtmerrie!!