In ongekende rust laat je me,
Tussen hemel en aarde zweven,
Naar onvoltooid verlangen.
Ik zal de wilde stroom nu maar ontwijken,
Want stormen gaan ook liggen,
En de ontmoetingen proeven bitter.
Janneke Koster-Baas: | Zondag, november 02, 2003 21:54 |
Een schitterend filosofisch gedicht. Heel erg mooi. Liefs xxxx |
|
Auteur: Bieke | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 02 november 2003 | ||
Thema's: |