Ik heb ook zo mijn momenten !
Mensen denken altijd te weten wat je voelt.
Ze zeggen: ik kijk tegen je op ,Hoe jij het allemaal redt.
Maar ze zien niet van binnen,Niet wat ik voel.
Ze zien niet ,Achter deze lachende gezicht het verdried.
Ze zien niet waar je voor vecht en wat er nog allemaal opgekropt zit.
Ze zien alleen wat hun willen zien ,En dat is de buiten kant.
Ze horen niet wat ik zeg,Of wat ik er mee bedoel .
Ik wil me niet meer hoeven te bewijzen ,Omdat mensen tegen me op kijken .
Ik ben ook maar een mens van vlees en bloed.
Ik heb ook zo me momenten dat ik denk dat het allemaal niet meer zo hoeft.
En dat ik me wil terug trekken in me eigen ik !
Of in huilen uitbarsten ,terwijl er iemand bij je is .
Dat is niet wat ik kan ,want dan verschijnt er op me gezicht,
die verdomde rot lach.
Ik kan aan niemand laten zien dat ik pijn heb en verdried .
Ik kan alleen laten zien het vrolijke meisje ,
Die zich alleen maar loopt te bewijzen .
Wat mensen van haar verwachten ,En wat mensen willen zien .
Geen tranen geen verdried geen pijn.
Want zo moet deze meid zijn.
Het is niet dat ik me hooft wil laten hangen ,
Maar ik heb soms ook een schouder nodig of een arm.
Waar ik lekker bij kan uithuilen ,en me iegen niet hoef bij te verschuilen.
Waar ik me lach kan omzetten in tranen.
En dat ik me niet voor het huilen hoeft te schamen.
Maar ik ga wel verder ,Maar ik wil dat mensen wel weten ,
Deze spontane meid lacht ook niet altijd deze meid heeft ook pijn en verdriedt.
Dus zeg niet ,,,ik kijk tegen je op ,Want jullie zien de buitenkant.
Maar me tranen niet.!!!!!!!!!!!