terugkijkend op de vele dingen
vele nare herrineringen
3 jaar geleden begon de ellende pas goed
dan weet je in 1 keer hoe je verder moet
na een huwelijk van 18 jaar
is het einde toch daar
toch de man van mn dromen ontmoet
met de liefde zat het toen goed
dan kun je er weer tegenaan
maar toen kwam er een overvaller tegenover me staan
al het geld geven of ik schiet
nee dat toch maar liever niet
dan komt het misbruik van je kind
en hoop je dat je die strijd wint
maar als zij niet meer wil leven
wil ik haar al mn liefde geven
het gaat met pieken en dalen
maar we gaan het zeker halen
wn dan krijg je plots te horen
dat er een kleinkind word geboren
maar ook dat weet je op te vangen
en begint naar 13 december te verlangen
maar het zal toch weer anders gaan
na 27 weken word geboren:ons Daan
vreugde en verdriet wisselen elkaar af
en je denkt:is dit nu mijn straf?
maar nee hoor nog is het niet genoeg
ik juich weer veel te vroeg
2 weken heeft ons manneke maar mogen leven
toen hebben wij hem af moeten geven
als een sterretje zal hij voortaan stralen
daar ga ik mijn kracht uit halen
dat ga ik aan mijn 2 dochters doorgeven
want toch moeten we verder met ons leven
3 jaar met zoveel verdriet
dat vergeten we ons leven niet
alles krijgt zijn plekje in ons hart
maar wel op een plekje heel apart