Even lijkt het of je leven,
geen zin meer heeft.
Elke dag weer op de vorige lijkt.
Want hij liet je eerst rennen,
en liet je dan weer lopen.
Als al de beloftes die hij deed,
leugens bleken te zijn.
Je vraagt je af,
Wie was hij die je zo vertrouwden
Maar blijkbaar nooit hebt gekend.
Ook al voel je vandaag enkel maar pijn,
Toch komt er voor jou weer een tijd,
Dat de zon volop zal gaan schijnen.