Tis moeilijk uit te leggen...
Momenten van pure wanhoop...
Van hartverscheurende pijn ...
Momenten van verschrikkelijke huilbuien,
die je stem doen verdwijnen...
Momenten waarop je niet weet,
of je wel verder kan gaan,
in een totaal andere wereld,
één waar hij geen deel meer van uitmaakt...
Momenten van woede en haat,
waarin je je niet snapt dat je je zo
in hem hebt kunnen vergissen....
Momenten van machteloosheid,
als je beseft dat het geen nachtmerrie is,
maar de onveranderlijke werkelijkheid...
Tis moeilijk uit te leggen...
Ik kan niet aanvaarden dat hij gelogen heeft,
dat hij niet die lieve romantische man is...
Ik wil het eigenlijk niet aanvaarden...
Maar bewijzen zijn er bij de vleet...
Hij ontkent alles niet meer langer...
Hij wil dat ik hem loslaat...
Hij was mijn beste vriend...
Mijn rots in de branding...
Wat dat vuurtje in me brandende hield...
Tis moeilijk uit te leggen...
En het doet nog véél meer pijn !!!