gekraakt
Gekraakt
Heb nog nooit van de liefde mogen proeven,
heb alleen nog maar gebloed.
Ben aan het graven in mijn geheugen naar een flits van een gelukkig moment.Maar het enige wat komt is een stoet van ontgoochelingen. 't Is lente, maar ik zit binnen.
Zoals een vampier die bang is van de zon. Al die opgefokte hypocrieten leven enkel voor één ding: winnen.
Deze gedachte komt in mij niet één keer opdagen,
zelfs niet toevallig. In wezen ben ik nog jong, maar voel me zoals een oud Vietnam-soldaat...gekraakt.
Heb nog nooit van de liefde mogen proeven,
heb alleen nog maar gebloed.
Ben aan het graven in mijn geheugen naar een flits van een gelukkig moment.Maar het enige wat komt is een stoet van ontgoochelingen. 't Is lente, maar ik zit binnen.
Zoals een vampier die bang is van de zon. Al die opgefokte hypocrieten leven enkel voor één ding: winnen.
Deze gedachte komt in mij niet één keer opdagen,
zelfs niet toevallig. In wezen ben ik nog jong, maar voel me zoals een oud Vietnam-soldaat...gekraakt.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: emiliekeuh | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 19 oktober 2003 | ||
| Thema's: | ||