Oorlam: | Woensdag, oktober 15, 2003 13:44 |
mmmooi, zoenend bezweren mmmooi! | |
MayadeBij: | Woensdag, oktober 15, 2003 13:21 |
En Anton schiet raak (recht in m'n hart) Diepe buiging met 1 vinger omhoog (want zo hoort dat, bij plagen) Geweldig gedicht weer! (meeerrrrrrrrrr!!!) SMAKKA, | |
Anton van Amerongen: | Woensdag, oktober 15, 2003 12:45 |
Bedankt stompie, voor je commentaar. Alhoewel 'ik stik in je' metaforisch is bedoeld (je overdondert of beklemt me, ik kan geen uitweg vinden) heb je een punt dat het wat ongelukkig valt. Ik zal iets aan de volgorde moeten doen en ook duidelijker moeten maken wat ik met 'vergeven' bedoel - in feite is het onmacht. Groet, Anton |
|
Stompie: | Woensdag, oktober 15, 2003 12:35 |
Openen-sluiten-stikken is geen goede volgorde. Verder een mooie beschrijving van hoe een depri weinig heeft aan een bepaald soort 'opfleuren'. Alleen de laatste regel. Lijkt te zeggen: 'ik vergeef je dat allemaal' en dat is een sisser na 'ik stik in je'. Je bedoelt waarschijnlijk: alles verlangt wat ik maar kan vergeven (= weggeven). Om de dubbelzinnigheid te bewaren - ik neem aan dat 'vergeef' er niet zómaar staat - kun je zeggen: en alles verlangt dat ik maar kan |
|
Auteur: Anton van Amerongen | ||
Gecontroleerd door: Goony | ||
Gepubliceerd op: 15 oktober 2003 | ||
Thema's: |