één november
de reuk van vochtige aarde
gedekt met 't rottend blad
in tijd die zomer baarde
en nu verschijnt op 't pad
waar nevelflarden drijven
droomstoffen voor een verhaal
de zon niet lang mag bljven
als 't buiten koud en kaal
en het pallet van kleuren
door weer en wind vervaald
enkel nog vage geuren
in herinnering worden vertaald
en afgestorven lover
alleen nog rest als as
van uitgebrand getover
die eens de herfst eerst was
gaan wij, begin november
treuren om hen die heengegaan
kransen op dodenakkers
droevige bloemen in ons bestaan.
**********
sunset 14-10-2003
**********