Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Aanva(a)r(d)ing
Ik krijg geen greep op je
geen hoogte van je blik
die me aanspoort tot moed
en toch zo klein houdt.
Alsof ik niet weet wie ik ben
niet voel dat je me vasthoudt
dat je me gevangen hebt
in mijn verlangen naar jou.
Alsof je kijkt maar niet ziet
dat ik je kennen wil
alsof je denkt dat ik
je alleen laat in mij.
Maar we zijn samen meer
dan de beelden die we hebben
dan de gedachten die we delen
en zich in veelvoud breken.
We zijn samen nieuw
en werpen onze oude zielen af
die tasten in het duister
van een vruchteloos bestaan.
We zijn samen vreemd
en lachen om de angst
van het gestolde wantrouwen
dat ons vergeefs uiteenhield.
We beminnen samen
alleen ons samen
en onbegrijpelijk is
dat ons tere zelf
de opperste vrijheid
van die overgave duldt.
Reacties op dit gedicht
Anton van Amerongen vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
Anton van Amerongen
Gecontroleerd door:
christina
Gepubliceerd op:
14 oktober 2003
Thema's:
[Liefde]
[Delen]
[Eenzaamheid]