Vingertoppen dansen
Woorden waaien in de wind.
Woorden op de stroom, zo koel.
Te veel waardeloze woorden,
in een frase zonder doel.
Woorden nog niet uitgesproken
woorden die nog niet gezegd zijn.
Wachten rustig, als gedachten,
tot de tijd is aangebroken.
Als woorden overbodig zijn,
woorden je alleen maar storen,
spreek je vlotter met je lichaam,
praat je zachter met je ogen.
Laat je handen woorden maken
op de huid van wie je mint.
Laat je vingertoppen dansen.
Laat je mond zacht in zijn haar,
zoenend een verhaal verzinnen.
Laat je lichaam zeggen
dat dat fijn is.
Voeg je lichaam bij het zijne,
laat je woordeloos beminnen,
zeg hem dat het goed is zo.
Wanneer woorden echt te veel zijn,
doen je handen hun verhaal.
Dan gaat je zesde zintuig trillen.
Praat met elkaar van hart tot hart.
Raak elkaar fluisterzacht in de ziel.
Want op deze ogenblikken,
wanneer je met je huid kan horen
zonder uitgesproken woorden,
zal de taal de sfeer verstoren.
Als je zalig en voldaan,
na dit woordeloos gesprek,
nog even heel dicht bij elkaar bent.
Als je warme tintelhuid,
van 't fluisteren loom en zacht.
nog niet is afgekoeld.
Als je niet in staat bent weg te gaan,
dan weet je
dat je nooit nog met een ander,
dit woordeloos gesprek herhalen zal.
13 oktober 2003