Dit is een ander gedicht uit mn verhaal. Dit antwoord de dochter Esgallachwen. Maar zij doet het in een brief omdat de *stief*moeder weg was gelopen toen ze uitgesproken was.
Have fun.
*Namárië Atara*
Ik vind het echt niet makkelijk om U te verlaten,
Maar misschien had U het al in de gaten.
Ik heb heel veel vragen in mijn hoofd,
Wat alles in mijn lichaam verdoofd.
Ik wil graag van alles leren,
En soms kan het zijn dat ik me ga bezeren.
Maar zo leert men het beste,
En daarom vertrek ik naar het westen.
Ik hoop mezelf te leren kennen,
Ook al word het nog ff wennen.
Vergeet niet dat ik van U houd,
En zonder uw liefde krijg ik het koud.
Maar ik ga nu maar,
Want het valt me al heel zwaar.
Wacht geduldig tot ik terug keer,
En dan ga ik niet weer.
Amin mela lle, Atara !
*Esgallachwen en Nakyano*