Laten we samen drinken
teugen van de prikkelende zon
die ons tegemoet komt
in opborrelende oktoberkleuren.
Laten we samen dansen
in de wind die weer richting geeft
aan ons verlangen naar elkaar
en ons oplucht en verfrist.
Laten we de geheimen die we delen
voor ons uit duwen in
de blauwe lucht die zo zuiver zingt,
en die niet meer zal betrekken.
Laten we de woorden
die we bitter spraken
verdrijven als oude wolkenflarden
die paars tanen aan de horizon
van een verloren verleden.
Laten we samen zijn
en genieten van elkaar
zoals de dieren doen
die zich niets herinneren,
maar altijd trouw zijn.
Laten we samen leven
in de tijd die ons bevangt,
verdriet, verblijdt en bedot,
verbaast, verheft en bevrijdt,
maar ons nooit meer scheidt.