Er is precies een jaar voorbij,
Een jaar na onze eerste zoen,
Ben jij niet meer bij mij,
En niets meer aan te doen.
Van fouten en van ruzies,
Wordt dit kleine meisje groot,
Het zijn enkel nog illusies,
Waar ik mijn hoofd aan stoot.
Mijn gevoel was zo oprecht,
Maar gezeur maakt het kapot,
Mijn houden van was echt,
Mijn jaloezie verrot.
Ik wilde sterren voor je plukken,
En bloemen laten leven,
Maar onze liefde ligt aan stukken,
Ik kan je niets meer geven.
Ik huil nu alle dagen,
En nachten er soms bij,
En blijf mezelf maar vragen,
Houdt hij nog van mij?