Mijn kussen ligt onder jouw hoofd,
Ik weet dat jij niet in mij geloofd,
De tranen rollen over mijn wangen,
Want onze liefde is al een tijdje gedoofd.
Je ogen zijn al een tijdje dicht,
De mijne zijn op jouw gericht,
Ik zou uren kunnen kijken,
Hoe jij slapend naast mij ligt.
Ook al voel ik me nou zo vrij,
Jij was de enige voor mij,
Af en toe wil ik het weer terug,
Dan zet mijn hart mijn verstand opzij.
Ik vraag me wel eens af waar je bent,
Hoe je je voelt op dat moment,
Dan heb ik de neiging om je te bellen,
Gewoon omdat ik dat zo ben gewend.
Je slaapt nog en ik kijk naar je hand,
Door mijn tranen heen zie ik mijn armband,
Ik kan me ieder bedeltje nog herinneren,
Een half jaar geleden was jij nog mijn zielsverwant.
Ik ben nu helemaal vrij,
Want jij hoort nu niet meer bij mij,
Maar als ik het nog een keer mocht overdoen,
Was ons sprookje nog lang niet voorbij.