Ik stond erbij en keek ernaar toen ...
We schreeuwden uit angst en nood
Ogen waren bloedrood
Ons wereld leek zo groot
Mama en papa waren dood
Ik stond erbij en keek ernaar toen ...
Leven werd weggezogen
Nooit hebben ze ons gemogen
Voor jaren hebben ze gelogen
Verkrachtend sloot ik mijn ogen
Ik stond erbij en keek ernaar toen ...
Ze ons bleven paren
Vrouwen trokken aan hun haren
Mannen werden ouder der jaren
Gebroken liet ik het gebeuren zachtjes wegvaren
Ik stond erbij en keek ernaar toen ...
Huizen beschilderd werden met kogelgaten
Muizen woken de verlaten straten
Lijken met ingeslagen gelaten
Waarom werden we zo gehaten
Ik stond erbij en keek ernaar toen ...
Noch jij of een ander het mocht weten
Dat ze keer op keer op ons hebben gezeten
Met schuld en onvergetelijke beelden
Slenterde ik, terwijl jullie thuis kaartjes deelden
Ik stond erbij en keek ernaar toen ...
Jullie erbij stonden en ernaar keken