Onbereikbaar
Glinsterend water
Vallende druppels
Ik zie jou
Je lijkt een droom
Je hand reikt naar me
Ik wil ‘m pakken
Steek mijn hand uit
Maar er lijkt een doorzichtige muur tussen ons te staan.
Zoals altijd, ben jij weer onbereikbaar
Ook in werkelijkheid
Ik vraag je wat er is
Je mompelt en zegt: niets
Als ik zeg: laat me je helpen
Zeg je: rot op
Waarom ben je zo onbereikbaar?
Ik wil niet dat je ongelukkig bent…
Ineens spat je uiteen
In duizend stukken, het lijkt wel een puzzel
Ik vang je te laat
En de puzzelstukjes vervormen
Niets past meer…
Je bent dood, nooit meer dezelfde
Nooit zul jij zijn zoals je was…
Was ik maar bij je gebleven.
*Nienna*