In deze periode van mijn leven
heb ik veel vrienden nodig om me heen
die me alle aandacht durven te geven
maar ja dat doet er geen één
Wat heb ik aan deze mensen?
ze weten niet eens wat mijn probleem is
ik heb genoeg te wensen
of ben ik nou degene die zich vergist?
Deze wereld bekijken met andere ogen
dat maakt dus niks uit
maar toch de emoties die hoog opvlogen
één nadeel mijn ziel blijft toch die buit
Als je verder kon kijken
kijken dan wat je voor je ziet
dan ga je dat toch met elkaar vergelijken?
maar uiteindelijk ben ik degene die geniet