Donderwolken in de verte
schuiven langzaam voor de maan
Met zacht gerommel, felle flitsen
kondigt zij zichzelf aan
Bomen zuchten, buigen moeizaam
door de wind die vergezelt
Twijgjes knappen in de hoogte
onder razend stormgeweld
Druppels regen besproeien aarde
eerst voorzichtig, dan met kracht
Gordijn van water uit de hemel
in deze zwartverlichte nacht
Woeste adem van de goden
met een bulderende stem
Felle ogen, dieren schrikken
Schuilen allemaal voor Hem
Tot ver gedragen, het gedonder
de felle bliksem door de lucht
Dit natuurgeweld is machtig
slaat voor niemand op de vlucht
Na de stortvloed, het geraas
neemt de maan zijn plaats weer in
De droge aarde opgefrist,
klaar voor een nieuw begin
pramodah: | Zondag, september 28, 2003 21:37 |
en de frisse geur van de lucht na het onweer.....prachtig gedicht | |
Boudaatje: | Zondag, september 28, 2003 13:14 |
Prachtig.... knuffs |
|
vinkje: | Zondag, september 28, 2003 11:58 |
Mooi. Liefs, |
|
Huting: | Zondag, september 28, 2003 11:41 |
Inderdaad een pracht van een gedicht, ook ik heb een hekel aan onweer, maar jij maakt er iets buitengewoons van.. Liefs, Doortje |
|
jazzzz: | Zondag, september 28, 2003 11:36 |
heel mooi verwoord! (ook al heb ik 'n onweerfobie..) Liefs, |
|
chloe de bruyn: | Zondag, september 28, 2003 11:33 |
Mooi hoor ,prachtig verwoord ,patty | |
Janny Hoogendam: | Zondag, september 28, 2003 11:24 |
Alweer schitterend. Jij kunt het...! | |
Auteur: Evenstar21 | ||
Gecontroleerd door: bkoemans | ||
Gepubliceerd op: 28 september 2003 | ||
Thema's: |