Eeuwig, de zee bebloedt tot aan
De golven van ondenkbaarheid
Waar oneindig kan blijven gaan
Tot het begin van de tijd
Loopt op de wijzer, maar
Kan niet nooit meer stilstaan
Het mes scherp in eenzaam staal
Fluitend snijdend in rozerood
Tikt het strijdlied van onthaal
Waar het eeuwig zingt tot dood
De gong weergalmt schalks te fleurig
In het verdorde landschap kaal
Treurig lot van scherp en zacht
Ontmoet Vader, Moeder van mysterie
Het lijden ondervoedt langzaam de macht
En werkt zo traag snel als euforie
Beeld van eeuwig tijdloos landschap
Weerklinkt steeds echo en jammerklacht