stemmen die erop los babbelen
een schrille gil komt er even boven uit
een hoop gebulder en gelach
een gom vliegt door de lucht
auw, tegen mijn hoofd
een rommel boeken op mijn bank
ik vind mijn schrift niet
haal dan maar heel mijn rugzak overhoop
ik loop even naar achter in de klas
even nog een stomp in die ander zen zei
en even een praatje maken
iemand loopt achter mij
snel, mijn boek op de grond
een stoel tegen de vlakte
eindelijk rust, iemand heeft zich bezeert
uitgezakt in mijn stoel
men buur geeft notities terug
van 2 dagen geleden
bijschrijven noemt hij dat
waar is mijn latje?
Er is geschreven op mijn boek
Een stapel van woorden
En gedachten
Een hoop papieren in mijn agenda
Briefjes die worden doorgegeven
Tekningen die worden gemaakt
Gedachten nu in mij
Ik staar naar voor
Zie hem daar staan
De man met de bril
Voor zich uit kijkend
Lippen op elkaar
Geen beweging
Op het bord vol tekening
Staat een woord
Een woord klein geschreven
Een vraag van hem…
Hem die ons niets te zeggen heeft
Woorden afratelt en weinig begrip toont
Zie hem daar staan, zo kwetsbaar
Hij probeert iets te zeggen
Maar kan het niet
Gelach in de klas
Toch een meisje dat ssssttt fluistert
De ene die de andere aanport
Dat woord op het bord heeft
de aandacht van iedereen
gelach, er stond stilte op
in kleine kwetsbare letters
het verlangen van hem
stilte
dit noemt men dan school