Ontsteld lag ik weer
Te huilen in mijn bed
Gekneusd lag ik weer
Het bloeden te stelpen
Huilend lag ik weer
Mijn pyama kleurde rood
Snikkend lag ik weer
Niet op durven staan
Verkrampt lag ik weer
Proberen niet op te geven
Woelend lag ik weer
Te denken aan weglopen
Snikkend lag ik weer
Wakker van de pijn
Maar nu lach ik weer
Want jullie zijn me kwijt!
15-09-03
Plukkie: | Zondag, september 21, 2003 18:27 |
Wauw | |
Plukkie: | Zondag, september 21, 2003 18:27 |
Wauw | |
Heidi1981: | Donderdag, september 18, 2003 22:40 |
Heel mooi gedicht, maar de situatie waarin je zit is niet zo mooi. Jou gedichten hierover slaan precies op de situatie die ik ook heb meegemaakt. Ik weet het is hartstikke moeilijk en zeker om de deur achter je dicht te slaan. Maar met veel hulp van anderen kom je er bovenop en kan je een goed bestaan opbouwen. veel sterkte en ga ervoor!!! En blijf je gedichten schrijven ze zijn schitterend, ik kan er geen genoeg van krijgen. veel liefs Heidi |
|
linde cyffers: | Dinsdag, september 16, 2003 22:47 |
ik ken natuurlijk je situwatie thuis ni ma kan me goed inbeelde dat je je niet goed voelde,heb dat ook meegemaakt!me een dikke ruzie men "ouders" hebben me buiten gesmette en een vriendin van me eeft me op gevangen daar woon ik nu nog bij azls ge ooit is wilt babbele mail me!(k)(k)lindeke | |
bevertje: | Dinsdag, september 16, 2003 12:10 |
Lieverd... Ik ben blij dat je niet meer bij die mensen woont.. Probeer je leven nu op te bouwen en je verleden bij hun te accepteren.. Je weet dat ik er altijd voor je ben lieverd.. Ik zie je zowiezo op de meeting en misschien spreken we wel eerder af.. Koppie op joh.. You Can Do It..!! Knuffel veel liefs, Naoompie |
|
christina: | Dinsdag, september 16, 2003 00:38 |
....... ouders die naam zijn ze niet waard ben blij dat ik als moeder nu iets voor je kan betekenen je weet het he knufffffffff |
|
Auteur: Benjamin de Rooy | ||
Gecontroleerd door: 260580 | ||
Gepubliceerd op: 15 september 2003 | ||
Thema's: |