Als het midden in de nacht is en alles is pikkedonker,
dan ga ik buiten kijken naar de sterren en de maan,
dan denk ik: “waw, wat een wonder,
zoveel fonkelende sterretjes, waar komen ze toch vandaan!?”
Dan strek ik mijn armen uit
en doe ik mijn oogjes zachtjes toe,
dan kies ik er blindelings een sterretje uit
en neem haar teder naar mij toe.
Ik hou haar lekker dicht tegen mij aan,
voel haar warmte door heel mijn lichaam stromen,
zo kan ik er weer voor een tijdje tegen aan
en kan ik zelfs de moeilijkste momenten probleemloos doorkomen.
Bedankt lieve sterretjes..