Ik schrok me rot toen ik je zo zag
Heb stilletjes naast je gezeten
Hoe je daar alleen in een vreemd bed lag
Dat beeld zal ik nooit meer vergeten
We wisten dat dit stond te gebeuren
En hebben er samen naar toe geleefd
Geprobeerd je nog wat op te fleuren
Maar wat moet je als je lichaam opgeeft
Geen zin in een lijdensweg als patiƫnt
Je lot in eigen handen genomen
Gekozen voor het beste moment
Kanker heeft je het leven ontnomen
*******************************************
Dit gedicht gaat niet over mijn eigen oom, maar over de oom van een goede vriendin van mij. Die is pas overleden aan kanker en heeft gekozen voor euthanasie. Ze heeft het er veel over gehad en ik ging nadenken over hoe ik het zou vinden als dit met mijn oom zou gebeuren. Vandaar dus ook dit gedicht.
Auteur: Esther Millenaar | ||
Gecontroleerd door: ;o)x | ||
Gepubliceerd op: 11 september 2003 | ||
Thema's: |