Weet je nog liefste die dag in februari
De dag van rozen en harten
Gehuld in anonieme liefde
Subtiliteit verpakt met bonbons
Waar muziek speelde onder vrienden
Bier werd gedronken om te feesten
Gedanst werd op de verzonnen reden van die week
Een afscheid, verjaardag of terugkeer, weer een keer
Muziekteksten verhulden onze verborgen gevoelens
Welke wij plagerig onzeker elkaar toezongen
Op zoek naar de bevestiging van hetgeen we zelf al wisten
Zoektocht in het gedruis van de mensen om ons heen
Of waren we toch alleen
Alleen met de koffie die restte
En de echo van de waarschuwing, toegefluistert
Zo bracht ik je thuis
Verlossend als voor de hond die werd uitgelaten
Kwam die eerste zoen
Hielden we elkaar in de armen
Aanraking zonder begin
Kort als de maand
Zo lang de indruk
Gebeurtenis welke een leven lang zal klinken
De wereld welke ons samenbracht bewandeld
Zo bracht de dag der anonieme liefde
Ons elkaar en onze familie
En elke keer als ik in je ogen kijk
Zie ik die blik welke mij dit alles heeft geschonken
Ben ik weer verliefd als die dag in februari.