Ik dacht...
Ik dacht dat niemand me kon raken,
Dat pesters geen kans maken,
Tot mijn beste vriendin me sloeg,
Het was niet normaal zoals ze zich gedroeg.
Ze sloeg me en ze vond het leuk,
Elke keer weer lag ze in een deuk.
Ik kwam niet meer voor mezelf op,
Ik riep nooit meer stop.
In de vakantie kwam ik tot inkeer,
En hier was die vechter weer.
Ik dacht dat niemand me meer kon raken,
Dat niets me meer kon baten,
Maar weer voelde ik die pijn,
Dit kon gewoon niet waar zijn!
Mijn allerliefste opa overleden,
Heb zo vaak voor hem gebeden.
Maar het mocht niet baten,
Want hij heeft ons uiteindelijk verlaten.
Ik was niet langer die vechter,
En het werd alleen nog maar slechter..
Mijn vriendin sloeg me nog steeds,
Ik werd een echte zenuwpees.
Dat is nu bijna 3 jaar geleden,
Maar ik ben het nogsteeds niet vergeten.
Nu begint het weer,
En nogsteeds doet het zeer..
~ gemaakt op 05-09-2003 ~