Ik dacht dat jij een traan was
en dat ik een stukje van dat traantje was.
Maar het bleek dat ik zelfs geen stukje was.
Dat ik alleen maar een vlucht was,
een vlucht naar iets nieuws...
En nu ben ik de traan,
Een traan, vol liefde en vol haat!
Was ik maar jouw glimlach,
dan was ik heel veel bij jou,
maar omdat ik de traan ben ,
kom ik niet heel veel bij jou !
Want ik wil dat je blij bent,
dat je zegt : " ik voel me goed"
dus dan komt die traan echt wel niet van pas ....
dus ik blijf als een traan achter, en jij blijft er met een glimlach ...