Ik vocht tegen mijn slaap
Angst om weer te ontwaken
In vergeten herinneringen
Maar vannacht was jij daar
Je spreidde je vleugels wijd
En liefdevol over me heen
Als een kind nestelde ik mij
In jouw warme geborgenheid
Ik voelde geen angst meer
Maar een onbekend gevoel
Het was veilig en rustgevend
Iets wat ik als kind zo miste
En waar ik zo naar verlangde
De warmte van een moeder
Ik voelde mij bijzonder klein
En veilig want mama was er
Ik wilde niet meer groot zijn
Dit gevoel was veel prettiger
Je hebt me zoveel geschonken
In mijn kinderlijke beleving
Dat ik nu in volwassenheid
Nog geniet van deze ervaring
Phoweyk: | Woensdag, september 03, 2003 20:10 |
mooi, mooi, mooi..!! mooie woorden gebruikt die zo goed passen in de betekenis van dit gedicht, ik voel echt veel bij dit gedicht, ja prachtig:), knuff Phoweyk | |
arie: | Woensdag, september 03, 2003 11:43 |
Een echte troost Linda die je vol gevoel verwoord. Even weer het gevoel van toen ,zoals, het zou moeten zijn.... Liefs Arie |
|
Auteur: schrijfveertje | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 03 september 2003 | ||
Thema's: |