Het leven is als een boek
Waar je de blaadjes kan draaien
Totdat je vindt wat je zoekt
En daar stond opeens Brian
In die rechter bovenhoek
Je kwam als vijfde kind
Met je fopspeentje zwaaien
Terwijl je door ons werd bemind
Vol vreugde lag te kraaien
Op het ritme van de wind
Met een snoep of stukje koek
Zo konden wij je paaien
Met luier of met de broek
Ben jij steeds onze Brian
’t kleine ventje, maar berekloek
Je kreeg alles wat je zint
En toch moest je steeds haaien
En gaf je ons steeds een hint
Om iets nieuws te maaien
Uit wat j’in dit boekje vindt