De Steen de Berg op duwen
Het is een lange weg
Die ik mezelf op leg
Langs ruwe gesteenten en hoge rotswanden
Duwend de steen met mijn blote handen
Weet dat het niet makkelijk zal zijn
Mezelf tegen zal komen, voelend de pijn
Soms glijdend een eind terug
Naar beneden via de bergrug
Maar zal de kracht vinden
En me niet laten verblinden
Dit is de weg die ik moet gaan
Door dierbaren bijgestaan
Zal ik uiteindelijk bereiken de bergtop
Dragend de steen, staand er bovenop
Voelen zal ik dan de oerkracht
Dankbaar dat ik dit heb volbracht