Stompie: | Maandag, september 01, 2003 11:40 |
Zoiets gebeurt als mensen in heel verschillende werelden leven, de kloof te groot en overbrugging niet mogelijk. Als je het niet kunt zeggen, dan kun je het misschien fluisteren, bidden, schrijven? Dit gedicht is een begin. Laat het hem lezen. |
|
Rino Saurus: | Zondag, augustus 31, 2003 22:47 |
Shit, een uur dat ik niet online ben en daar zijt ge dan... the irony of fate. :( There'll be other times, though. Mja, waarom. Fear of commitment. Iets wat moeilijk te doorgronden is (zit ik ook al een tijdje aan te denken waar dat aan kan liggen). Mss dat wanneer je diepste hartswensen uitkomen, dat ge veel meer te verliezen hebt dan bij het comfortabelere, passievere dromen. Mss dat ge u bij dat dromen hebt neergelegd en het wel comfortabel vindt en (ook) dat niet wilt verliezen. |
|