Verloren zonder doel
Harder drukkend dat gevoel
Letsels die ik er aan overhou
Pijn en lijden
Geen warmte maar kou
Elke klap van je hand
Neergekomen bij mij gestrand
Op mijn lichaam steeds verduren
Jarenlang ontelbaar uren
Bont gekleurd die tere huid
Altijd in diezelfde schuit
Klappen zweefden in het rond
Verkleuringen overal kakelbont
Stroomde dierbaar lijden eigen bloed
Eigenschuld hield ik me zoet
Bevreesd voor toekomst en het kruis
Overal alleen verloren zonder thuis