Huilend neem ik afscheid
Van de persoon die ik was
Strijdend om gerechtigheid
Verloren door onzekerheid
Huilend neem ik mijn pen
En schrijf gans de nacht
Tot er een leegte ontstaat
Die mijn tranen versmacht
Huilend zal ik schrijven
In een onzichtbare taal
En letters zullen drijven
Op een echo van pijn
Samen met de klanken
Van mijn gekwetste ziel
Huilend neem ik afscheid
Van …………mezelf
soms kan het een mens teveel zijn .
Black Feather: | Zaterdag, augustus 30, 2003 14:46 |
Prachtig.. triest gedicht.. Veel sterkte! liefs.. |
|
white angel: | Zaterdag, augustus 30, 2003 12:32 |
je moet niet weglopen voor jezelf, je moet de kracht vinden om jezelf te blijven alleen dan zul je overleven in dit harde leven!! heel veel sterkte!! kuzz |
|
brinkieloontje: | Zaterdag, augustus 30, 2003 10:54 |
heel erg mooi gedicht, heel veel sterkte, maar jezelf kan je nooit ontlopen... | |
christina: | Zaterdag, augustus 30, 2003 09:53 |
soms wel ja maar weer kom je een beetje sterker terug robijntje en vergeleken met alles wat je al meemaakte is dit een peulenschil kom op meis sterkte speciaal knuffiee |
|
Auteur: schrijfveertje | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 30 augustus 2003 | ||
Thema's: |