Buiten sneeuwt het,
de mooie witte vlokken dwarrelen naar beneden.
Is het geen mooi gezicht?
Ik vind van wel,
ik zie het als een plicht.
een plicht voor die vlokken,
om naar beneden te vallen,
als iemand zich niet gelukkig voelt.
Dat heb ik dus,
als ik naar die vreedzame vlokken kijk
voel ik weer geluk,
een echt geluksgevoel komt in me op.
Mijn dag is dan weer goed...
door die ene kleine vlok.
dus af en toe een sneeuwbui moet,
als het je bui beter maakt, kan dat toch maar beter altijd zo gaan?
Misschien verdwijnen alle oorlogen dan van de baan,
maar dat zal wel altijd een onvervulbare wens blijven...