De klokt tikt langzaam verder
al het leven uit me wegzuigend
Enkel jouw hand in de mijne
Een traan verlaat je wang
valt neer op m'n gelaat
Een warmte die de pijn verzacht
M'n ogen gesloten denkend aan toen
Het grijpt me als een wurgslang
rond m'n keel, zoveel verdriet
En langzaam verlies ik
m'n greep op het leven
M'n hand glijdt uit de jouwe
Woorden, brandend op m'n lippen
Een stil schreeuwen naar jou
maar je lijkt al zo ver weg
Ik moet nu gaan, liefste
De deur gaat zachtjes dicht
met jou in m'n hart
Een lege stilte,
eeuwige rust