Grif verderf
razernij richt mijn huid een oogwenk
tussen bloed en kippenvel
plakt huiver
een grijnslach spot bloed
en wanden verstijven stil
onbegrepen blader ik verder
doch verlichting blijft uit
onmiskenbaar lonkt mauve
naar glas dat schreeuwt
een barman vol begrip
schenkt nogmaals grif verderf
woede bedriegt mijn handen
in glinstering verstoten omsloten
vloeit kolkend gif zalig d’aderen in
victor ruhlmann: | Donderdag, augustus 28, 2003 00:41 |
Sterk.Vergeten is een lust die onrustig maakt. | |
diddo: | Donderdag, augustus 21, 2003 23:12 |
deze snap ik!!!!!!!! pfff dat mag in de krant. maar nou weet ik niet wat ik erop moet zeggen:s vind het nogal een gevoelige. voor jouw en voor mij. heb toch liever dat je aan de malt blijft. je bent sterker dan je zelf denkt meis. komop!!! ik geloof in je!(en nee dat is niet stom) liefs kit |
|
theike: | Donderdag, augustus 21, 2003 18:14 |
abuzuboe... | |
alexsowitz: | Donderdag, augustus 21, 2003 12:58 |
Ik breng een toost uit op dit mooie gedicht. Gericht geschoten, doel geraakt, op me in laten werken en mijn hersenpan gekraakt. Drink met mate, maar zorg wel dat het smaakt! Mooi gedaan Alex |
|
Jacobs Ivan: | Donderdag, augustus 21, 2003 11:39 |
prachtig weergegeven !! | |
MayadeBij: | Donderdag, augustus 21, 2003 10:47 |
hmm, herkenbaar.. (ik zit ondertussen over mijn eigen drinkgedrag na te denken, hmm..) | |
pramodah: | Donderdag, augustus 21, 2003 09:10 |
Prachtig zoals jij gevoelens beschrijft... maar de barman van de duivel heeft geen begrip die doet alleen zijn werk..... |
|
Jeffry: | Donderdag, augustus 21, 2003 09:07 |
op dit moment...zal ik het moment willen beleven, echt waar! PRACHTIG! | |
lani: | Donderdag, augustus 21, 2003 08:52 |
ja, verdriet en woede verdrinken... tot de verdoving volgt. hier fictie, voor velen harde realiteit! x-x-x |
|
maneschijn: | Donderdag, augustus 21, 2003 08:41 |
een barman vol begrip kan nooit zoveel begrip hebben als zij die proberen je aan banden te leggen je een nee toewerpen maar het liefst van al je zachtjes in hun armen willen wiegen in de hoop huiver en razernij te doen smelten door de warmte van de liefde... luff you meissie....... dikke knuffel x en een kus op je neus |
|
Duncan: | Donderdag, augustus 21, 2003 08:25 |
aderlating gedaan, vergif verstoten uit mijn geestesbloed. In vino veritas zou mooi zijn, ware het niet dat de facade elke keer weer opspeelt, de barman, hij verdient een schijn/glinstering voor zijn gezin.... de glinstering die jij ontvangt met jou ogen......en weer doorgeeft bij het trekken van je portemonnaie. Hee, sheena, leuk al die gedichten van jou. ik vind het leuk dat een individu zo kan zijn....... groeten, Duncan ;-)) whahaha |
|
Auteur: Brenda | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 21 augustus 2003 | ||
Thema's: |