caspertje, ja, ik was hem net bijna kwijt...
al die aanvallen, is niet goed voor zn lijf...
dan ligt tie hier te trillen en te trekken...
en het kwijl loopt heel langzaam uit zn bekkie...
epileptie, een zware nare ziekte voor hem...
en elke keer, krijgt zn hartje een klap...
en sterft er weer een klein stukje bij hem af...
hem zien lijden, doet me enorm veel pijn...
waarom, waarom heeft dit zo moeten zijn...
geef mij dan aub al die aanvallen ipv hij...
caspertje, hij is maar zo ontzettend klein...
hij en zn hartje kunnen dit niet meer aan...
tranen stromen over mn wang naar beneden...
ik kan het niet aanzien, hij lijdt hier echt aan...
het doet geen pijn, maar het vermoeit hem wel...
dan komt tie bij, en kijkt hij mij verdrietig aan...
waarom ik, waarom hij, wat hebben we misdaan?