Zoveel zoete tranen der lach
vloeirijk waren de anekdotes
schuddebuikend met plezier
werd de tijd in woord herhaald…
Mijn frêle postuur naast die van jou
gaf een clowneskachtige impressie
je fluisterde: “Toe, zing wat voor mij”
het rumoer verging in stilte…
Als tedere woordjes klonken
uit een willekeurig Frans chanson
dwongen je ogen om stilte, je keek
in vervoering , luisterde veredeld…
De show is nu over, de laatste trein
heb je genomen naar het paradijs
ik weet zeker dat je neuriënd aankomt
natuurlijk zingen engelen in het Frans…
Kom, ik omhels je nog één keer in gedachten
we zullen elkaar een tijdje niet zien, mijn vriend
maar als mijn tijd is gekomen, reserveer een plek
zodat ik dicht bij jou, zachtjes zing: “Ne me quitte pas”….
Rust zacht Dolf….
free: | Donderdag, augustus 14, 2003 08:21 |
sterkte! liefs free |
|
waterval: | Woensdag, augustus 13, 2003 22:15 |
om stil van te worden..... met zéér véél gevoel geschreven dat het héél erg raakt..... véél liefs,... van waterval~~~ |
|
Marije Lagendijk: | Woensdag, augustus 13, 2003 17:10 |
Dit is werkelijk een prachtig gedicht!! Groetjes Marije |
|
tim balthazar: | Woensdag, augustus 13, 2003 15:27 |
heeeeel prachtig!!!! en,veel sterkte, ami |
|
Auteur: Jeffry | ||
Gecontroleerd door: ;o)x | ||
Gepubliceerd op: 13 augustus 2003 | ||
Thema's: |