Vluchten kan niet meer
Het leven heeft zijn tol gevraagd
nu heb ik het leven uitgedaagd
en spel het spel met verve
laat het door niets bederven
Het gaat aan mij niet meer voorbij
vol bewustzijn blijf ik erbij
en steek me kop niet meer in het zand
maar reik aan een ieder de hand
die met me mee wil gaan
ik ben er werkelijk voor gaan staan
ook minder leuke dingen passeren
die er zijn slechts om van te leren
Is het allemaal goed en fijn
en loopt je leven als een trein
dan hoef je niet te bekeren
en is er niets te leren
en dat zou zonde zijn.
Auteur: Zwaagie | ||
Gecontroleerd door: Robski | ||
Gepubliceerd op: 12 augustus 2003 | ||
Thema's: |