Ik heb bij hem een speciaal gevoel,
kan alleen niet beschijven wat ik bedoel.
Zit voorrdurend voor me uit te staren,
zonder ook maar enkele bezwaren.
Wat ik nu voel,
is misschien voor hem bedoelt.
Als het beantwoord wordt,
of kent hij me daarvoor te kort?
Ik heb geen idee,
me gedachten nemen me mee.
Vooral als ik alleen ben,
naar iemand die ik niet eens zo goed ken.
Wordt het misschien dan toch iets?
zomaar, plotseling, uit het niets.
Ik durf niks te hopen,
en hem kan je al helemaal niet kopen.
Mijn hart en gedachten namen heb in elk geval,
maar ik ben niet het type waar hij op val.
Ik dacht dat ik iemand had gevonden,
of is het allemaal maar verzonnen.
De pijn, die zit van binnen,
die is op zoek naar verlossende zinnen.
Ik moet hem vergeten, desnoods met puffen en zweten!
Ik moet hem binnenkort vergeten zijn,
en zelf weet ik al dat , dat niet gaat zonder enkele pijn.
Ik wilde het hem al zolang zeggen,
maar durfde het niet uit te leggen.
hij voelt niet voor mij wat ik voor hem voel.
Ben blij dat ik het nu weet,
en het beste is dat ik hem
ZO SNEL MOGELIJK VERGEET!!!!!!!!