Mijn handen kunnen je niet vastpakken
ze graaien in de lucht,zwaaien
al een wilde heen en weer
Niets materialistisch is er
in mijn buurt alleen de adem
die uit je mond komt
Mijn handen kunnen je niet omvatten
ze rusten beide op de berk
voelend aan de bast die een
klein beetje loslaat
Klefferig was de hars
wat tussen mijn vingers stroomde
een stroperig goedje
dat me zo verafschuwde
de vingers aan elkaar liet plakken
Mijn vingers kunnen je niet
beetpakken ze zitten voorgoed aan elkaar
In_My_Shadow: | Zaterdag, juli 22, 2006 21:38 |
Prachtig verwoord! | |
lani: | Zondag, augustus 10, 2003 08:59 |
:)... hars, kan vervelend zijn, maar het ruikt zo heerlijk! liefs x-x-x |
|
christina: | Zaterdag, augustus 09, 2003 00:35 |
trusten wijnand tja die hars he maar ondanks dat je vingers vast geplakt zaten toch een mooi dichtje hoor |
|
Auteur: wijnand. | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 09 augustus 2003 | ||
Thema's: |