Valse klanken
krampachtige vingers geven de valse klanken,
die eens wel geplaatst zouden zijn.
Tonen lijken mijlen buiten bereik,
geeft geen enkele kunde al nog zo klein.
En zelfs op gevoel lukt het niet,
de plaatsen de vinden die heel lang trouw waren.
Zijn het te hoge eisen of is het verleerd.
Ongevoel niet te verklaren.
Is het instrument van liefde spelen,
hervormd naar ongekende antipathie.
Weer klinken de klanken van dit instrument
alleen nog in aversie.
passybloem: | Zondag, augustus 10, 2003 12:29 |
mooi gedicht cowboy.. en vanaf dichtbij.. nog heel even sterkte voor de laaste loodjes.. heel veel liefs van passy,en girls...ik heb een huis!! boverkarspel. kusss ook voor pieps vanzelf.. |
|
Laurens Windig: | Zaterdag, augustus 09, 2003 18:29 |
Hoort bij het leven Gunther en ken ik ze overduidelijk..weet je nog? | |
christina: | Zaterdag, augustus 09, 2003 00:29 |
hoge eisen tja of is het de spanning ? misschien staan de snaren wat al te strak gespannen het zal weer komen lieve jongen als de kramp uit je vingers is verdwenen want ook dat is spannig liefs en knuffie van een ongeduldige oma in friesland ;) |
|
Auteur: - The Cowboy - | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 09 augustus 2003 | ||
Thema's: |