Herinneringen
Hij is weg,
het wordt tijd dat ik me erbij neerleg.
Mijn ogen vullen zich met tranen,
zoals de regen loopt over de ramen.
Samen hebben we veel beleeft,
hij heeft echt geleefd.
Gelukkig zijn er nog herinneringen,
die lang zullen blijven nazinderen.
Zijn dood weegt als lood,
maar geen nood...
Ik wil hier nog blijven,
en zoveel mogelijk geluk binnenrijven.