De hemel draait bedwelmend rond
terwijl ik vergaap aan stralend blauw
en zomerroes verpakt in blond
al fietsend door de morgendauw
Haar lokken zweven in de wind
overspoelt het landschap met een lach
zo speels onschuldig als een kind
tegelijkertijd betoverend compleet van slag
Al slippend, verloren in een laatste bocht
onbewust van noodlot, harde pang
balancerend met nog een ademtocht
geen lekke band maar sirenenzang
Sheena: | Dinsdag, augustus 05, 2003 19:40 |
pfffffffft wat is er mis met sirenes ?? grijnsss vlot lopend gedicht, de dames hieronder zijn er al kwijlende voor gezwicht. P.S. het zullen de door de hitte opholgeslagen autoalarmen wel zijn die je hoort ipv sirenes :P) Sheen |
|
MayadeBij: | Dinsdag, augustus 05, 2003 11:24 |
Ik sluit me aan bij Caroline, nahaha, verdomde sirenes ook altijd.. | |
Caroline Maas: | Dinsdag, augustus 05, 2003 09:37 |
Wauw! Prachtig! Wat een ontzettende mooie woordkeus! Het leest heerlijk, werkelijk een genot! Liefs, Caroline |
|
Auteur: Edwin van Rossen | ||
Gecontroleerd door: caroline | ||
Gepubliceerd op: 05 augustus 2003 | ||
Thema's: |